İhtiyaç Halinde Şiiri - Özlem Saba

umutsuz bir yalnızlığın,
bir ölümden,
yahut dermansız bir hastalıktan,
hiç bir farkı yok…

dilerseniz yalnızlığımı da bükebilirsiniz...

haber etmeden,
birden geliverdiniz,
niye geldiniz, demek yoktur adetimizde.
şeref verdiniz beyimiz.

alışık olduğumuzdandır belki de
bir erkeğin üzerimizde erkekliğini test edişi.
aniden gelişi ya da çekip gidişi.
ihtiyaç halinde
susuzluktan yanmaya yüz tutmuş
varoş kıyılarıma,
bir kibrit de siz çakabilirsiniz…

boyna bezgin,
kızıl güller yetişir benim yamaçlarımda.
kan ve gül hikayesidir şarkılarımın.
şarkılar ise ruhudur bir hayatın
ihtiyaç halinde onları da yolabilirsiniz…

-onlarla ister şerbet, ister bir zehir yapabilirsin…

kimsesizdir kalbimin odacıkları.
örülüdür görünmez tuğlalarla.
bariyerleridir hoyrat vuruşların.

ihtiyaç halinde, onları da kırabilirsiniz...

bulanık değildir benim sularım,
oysa bir damla yağmur düşse size,
balçıksınız!
karadır tenim,
karadır bahtım kadar
fakat gövdesidir belki de bir ağacın.
çiçeklerini korumaya çalışan bir anne misali…

söylemiştim!
dikenim vardır batar.

ihtiyacınız halinde, onu da kökünden sökebilirsiniz...

yoksuldur bedenim,
bakirdir kıyılarım.
dul kalmıştır gözlerim…
gelen geçer gider önünden…
çoğul haldeyken bile tekildir ellerim.
ellerinizin dilencisi ellerim…

isterseniz,
yani ihtiyaç halinde,
bana sarılmak yerine o ellerle,
gözlerimi de oyabilirsiniz…

merhametinize sığınmam,
sadece ondan dilerim
ellerimi ellerinize kavuştursun rabbim…
ihtiyaç halinde, onu da kesebilirsiniz…

içinizden nasıl koparttınız beni bilinmez
kurtulmuşluğunuz göğe erişsin,
ihtiyaç halinde,
gelene-gidene sadakalar verebilirsiniz.

sahipsizdir benim sancılarım.
belki de babasız çocuklar doğuruşum bundandır.
ihtiyaç halinde, onu da benden alabilirsiniz...

bir omurganın,
bir kaburganın,
yamanmış parçalarıdır benim kemiklerim.
dünyaya gelişim bile yalandandır.
kime sorsanız tozdan topraktan
oysa ben kalubeladan beri
bir yabancının zürriyetinde var olmaya talipmişim.
düşmüşüm bir ananın rahmine,
sorsanız beni o doğurmuştur
külliyen masal!

inançsız ve itaatsizdir aklım
dik başlılığımsa sakızdır mahallenin kadınlarına
var ve yokun arasında ince bir noktada
topazı kendinden menkul bir arena sofrasında
insanlığınıza,
inançlarınıza,
inançsızlığımı yargılamadan alayını
çiğ çiğ tüketebilirsiniz.

korkmuyorum hiç birinizden
söylediklerim bir ordu,
yazdıklarım süvarileridir aydınlık geleceklerin
ihtiyaç halinde,
içinizdeki canavarı da serbest bırakabilirsiniz.

ben onlarla da baş ederim...