İhtimalsiz Olmalı İhtimaller

Ben her ne zaman
Herhangi bir yere gitsem
Sen çıkıyorsun karşıma
Ve ben sana yürüyorum usulca
Ürkek bir ceylan gibi, yüreğimin
Parçalanacağından korkarak

Ve ah o içimi yakan korkak
Her seferinde, o karşılaşma anında
Korkulacak olan senin, gelen olmadığına
Seviniyor lunaparktaki çocukçasına

Ardından bir kızgınlık hali
Sarıyor en içten kucaklamalarıyla,
Tüm benliğimi, kızıyorum ruhuma
Senden kurtulamadığı için

Olmamalı, olmamalı diyorum
Karşılaşma ihtimali olan
Koridorlar olmamalı diyorum

Ve sandalyeleri bir kez daha
Ters çeviriyorum
Bir daha ki umudun sığacağı
Mesafeye kadar

Neden diyorsan bunca telaş
Yüreğim ayrılır inan
Gerçek bir karşılaşma anında.