İhtimaller tüketiyorum bilinmez karanlığa
Mum alevinden sevgi dağıtıyorum,
Hiç görmediğim, tanımadığım birini özlüyor
Sigara dumanından insan çıkartıyorum
Bir cadde boyu kalabalıktan,
Kimseye çarpmadan geçiyorum
İnsanlığın cesetlerini topluyorum,
Ve sonra sonbahar oluyor bütün mevsimler
Dökülen yapraklara umut yazıyorum,
İçimden geçenler uzaklaşıyor benden
İçim geçesiye karanlıkta ağlıyorum.
Kayıt Tarihi : 17.3.2015 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!