İhtimaller Öldürür Şiiri - Kerim Keçeli

Sen miydin güzel olan,
Yoksa o eşsiz bakışların mı?
Sana olan sevgim miydi güzel olan,
Yoksa sende hissettiğim ışık mı?

Sende ki aydınlık,
Benim karanlığıma ışık saçtı Lucas,
En derin yalnızlığımdan çıkarmaya yetti,
O eşsiz gülümsemen,

Okuduğum her kitapta seni aradım.
İsmini değil Lucas, seni anlatabilecek kelime aradım.
Senin güzelliğini, ışık saçan gülümsemeni
Anlatabileceğim kelimeler aradım.

Ah! Lucas seni ne kadar sevdiğimi anlatamıyorum.
Tasımı tarağımı toplayıp gideceğim yerlerde,
Seni istemenin, bende ki anlamını anlatamıyorum.
Senin, bende ki anlamını anlatamıyorum.

Sorsalar bu derdim,
Evet bu,
Benim karanlığımın, aydınlığı Lucastır.
Onu bulmak için ışığımı söndürdüm derdim.

Ah! Lucas seni o kadar aradım ki!
Kendimden vazgeçerek aradım.
Ama Lucas sen beni sevmiyorsun.
Gerçekten beni sevmen için ölmem mi gerekiyor?

Bak, öldüm işte. Senin fark etmeyişin beni öldürdü.
Artık fark etsen bile, benim için ne fark eder ki?
Artık nefes almıyorum, gözlerim kapandı.
Üzülme Lucas, ben zaten yaşamıyordum.
Sadece gözlerimi kapattım.

Eğer bir gün beni sevecek olsaydın Lucas,
Gerçekten ölümle savaşırdım.
Savaşı kaybetsem bile, seni kazanmış olurdum.
Sahi, sen gerçekten bir gün beni sever miydin?

İhtimaller Lucas ihtimaller,
En acısı da bu işte.
Ne senin beni sevmenin ihtimali var,
Ne de benim ölümü yenmemin.