İhtimali vardı mutluluğun.
Hasretle gülümseyerek.
Geleceğini düşleyerek.
Bir şehirde bir nedende ve bir nefeste.
Vebali kalmasaydı bana sadece,sessizliğin uğultusuyla yokluğun.
Ruhumda kanayan yerlerde sendin.
Her zaman sen,açmak için sabreden, sebebim,ömrümce umduğum.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta