İhtimâl Şiiri - Cüneyt Avcı

Hangi esmer yalnızlık aldı seni? .
Çaldı sinsice düşlerimden...
İflâh olur muyum artık?
İçim'de ki saygı bitti herkese!
Kırıldı hiç okşanmayan gönlüm;
Defalarca kasıtlı, defalarca şuurlu.
Bir sen kalmıştın oysa,
Bana ait hırpalanmamış.,
Gölge düşmemiş üzerine!
Bir sen milyonca umutsuzluğum arasında...
Filizlenirdi düşlerim,
Keyif verirdi gülüşlerim...
Hiç bu kadar mahçup olmamıştım,
Odamın duvarlarına, şiirlerime!

Hangi karşıt eylem bastıracak şimdi,
Yüreğimde yokluğunun patlamasını? !
Bir infilâk duygularım,
Paramparça, toz duman.
Hangi gitmenden sorayım hesabını,
Artık sana başlayamayacağımın?
Ey karası gözlerinin yüreğimi çiğneyen:
Bu haddi aşan özlem geçer mi dersin? ! .
Bardağında dudağının izi,
Masam'da geceden kalma kalp ağrısı;
Dalıp gitmelerim, bir ihtimâl denizi...