...İhtimal... Şiiri - Sevnur Şaylan

Bugün,
Seni bir daha göremeyecek olmam geldi aklıma…
Pencereden bakıp,mavisini özlediğim gökyüzüne bakarken gülümseyerek,
Senin çok uzak bir şehirde aynı anda gökyüzüne bakma ihtimalin geldi aklıma…
Sırtını dönerek benim olduğum tarafa…
Bir şarkı çalıyordu…
İlk defa bir şarkı bizi bu kadar iyi anlatıyordu…
Ve ben uzun zaman sonrasında sana ağlıyordum…
Bu defa sessizce…
Bu defa acılarımı yutarak…
Nefretimi silerek içimden…
Sana ağlıyordum…
Olmasını istediğim her şey olmuştu oysa…
Aklımdan çıkar Allah’ım,diye yalvarırken,
Seni görmemezlikten gelmeye çalışmak her gün…
İmkansızı başarmak istiyordum sadece,
Tamamen atılabilir miydi bir sevda? ..
Farkındaydım elbet bunun da…
Yeter ki dinsindi gözyaşlarım…
Bir küçük tebessüm edebilmekti mutluluktan kastım…
İşte buydu benim bu sevdada zaferim…
Başarabilmiştim…
Git istiyordum artık…
Git,terk et bu şehri,
Bir daha asla çıkmaydı karşıma tek dileğim…
Git! ...
Git nereye gidersen git,yeter ki git,git! ...
Hakkın var mıydı uzak bir şehirden gelip de beni bulmaya? ...
Ömrümden ömür çalmaya ki ne mutluydum ben hayatımda? ...
Hakkın var mıydı erkenden hayatımı yıkmaya,
Bu muydu tek amacı aşıp geldiğin dağların,
Tükettiğin yolların? ...
Söyle en güzel dualarımdan başka ne geçti eline? ...
Ne geçti eline,isyan ettirdin beni kaderime? ....
Bedduaya döndürdün de en güzel dualarımı,söyle ne geçti eline? ...
Gittin…
Tek isteğimdi,gittin…
Şimdi sözünün geçmediği bir şehirde çok mu mutlusun? ...
Bir daha seni dünya gözüyle göremeyeceğim,bilirim…
En büyük avuntum da bu işte! ...
Ne mutlu! ...
Ne yazık! ...
En büyük yalanım da bu! ...
En büyük yalanım da bu! ...