Günaydın Elvide! Kalbimde bir güneş doğacak.
Nasıl karanlığı silmişse fecrin âhengi...
Sabâhın en güzel aksiyle parlıyor gibi, bak:
Saçında titreyen akşamların hüzün rengi...
Nasılsın Elvide? Çok yıllar oldu görmeyeli.
O eski günlere dâir tebessümün, belli.
Dudaklarında alevden bir örtü var, hadi sil!
Ki şimdi sahte tesellîlerin zamânı değil...
Yüzün gözün mü değişmiş, tanınmaz olmuşsun!
Sen eskiden de güzeldin, fakat bunun gibi mi?
Güzelliğin... ki ilâhî bir aksidir nûrun;
Siyah bir aynada çepçevre bir melek vehmi...
.......
Senin yüzünde hüzün mutludur, bilen bilecek;
Fakat benim ne suçum var, neden perîşânım?
Ne mutluyum seni bağrımda hissedinceye dek,
Ne hislenip yanarım, sönmedikçe hicrânım...
Buharlaşıp gidiyorken kırık dökük seneler,
Zaman, semâverimizden neler götürdü neler...
Yalanmış en güzel aşklar, o en güzel hülyâ,
Yalanmış Elvide, ömrümce gördüğüm rûyâ...
Meğer yalanmış ufuklarda söylenen şarkı;
Bu nokta nokta çoğalmış, bu kutsal örtü yalan!
Yalanmış eski meridyenlerin zaman farkı,
Ve ihtimal ki bu akşam kopan gürültü yalan...
mefâilün / feilâtün / mefâilün / feilün
Recep YıldızKayıt Tarihi : 27.4.2006 10:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Diğer yandan aruzun çetrefil yanı şiirde çoğu zaman söyleyişi zora sokan bir hususken siz burada okuduğum şiirlerinizde bunu da aşmışsınız.
Şiir sitelerinde onbinlerce şiir ve şair var. Birçoğu şiirin temel alt yapısından habersiz. Aruzu bilmek değil, uygulamak ciddi bir alt yapı ve şiir bilgisi gerektirir. Siz bu noktada oldukça başarılısınız.
Fırsat buldukça okumaya devam edeceğim.
Şiir yolunuz açık olsun
TÜM YORUMLAR (1)