Mümkünatı var lakin sonu ölüm
Yarın yerine belki sonraki gün
Ertelemekten kazandım yarınımı
Tebessümler dün, titrek dudaklar bugün
Peki ya yarın?
Meçhul zamana beslediğim öfke keyifsiz gecelere mal olur zannederken;
Muammalı geçen gündüzlerim savrulmaya mahkûm
Belli belirsiz bir zevk alıyor adeta
Mühim olabilir fakat sonunda yitirecek ehemmiyetini
Yarın olmasa belki iki gün sonra
Saniyelerim uçuşurken hedonizm hegemonyasında
Hayaller dün, kabuslar bugün
Peki ya yarın?
Hiçbir şey olmamış gibi sarılmalı mı sırf sevdiğinden?
Dün atılan tokat darılmayacak mı?
İlk kez matah hissetmişti oysa
İçin için yanan burun deliklerin sinirlenmeyecek mi göz pınarlarına
Bayağı zevk alıyor, adetası yok
Kendimi bitirecektim eninde sonunda ya da sen geberecektin
Yarın değilse bile bir hafta sonra
Ertelemekle geçirdim bugünümü
Ensemde keman çalarken cinniler
Konçerto dün, serenat bugün
Peki ya yarın?
Gözlerimi oyan bakışlarını erteleyemem yarına
Diz kapaklarımı çıkaran adımlarına yetişmeye çalışmamı unutamam
Hem başkası çoktan kavuştu avuçlarımda kaybolan beline
Ses tonunu çığıran resimlerini yarına bırakamam
Adetalar gibiler oynaşa dursun
Geride kalanlarla hemhal yaşayamam
Kayıt Tarihi : 14.2.2024 14:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!