Bir tohum düşmüş kendiliğinden,
o ıssız bahçeye.
Belki kuşların ağzından inen.
Belki hayatın sınavlarının bulunduğu defterden ,
belkide kaderden düşen ....
Efsane olarak anlatılan ,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta