İhtimal Şiiri - Tha Pare

Balkonda oturup beklemek ve
Yalnızlığı hissetmek sonuna kadar
Araba sesi, kuş cıvıltısı, yaprak hışırtısı
Öylece kimsesizken neye yarar

Duyabilmek, görebilmek ne katar insana
Birisine anlatamadıktan sonra
Güneşin doğmasını, yükselişini ve
Batmasını

Zamanı geri alabilir mi bu gürültülü sokak
Geçmişe götürebilir mi
Seni bana katarak

Hayat devam ediyor ama değişmiyor da aynı zamanda
Sabahtan yine
Balkonda oturmak ve beklemek günün bitmesini
Ölmekten farksız böylesi
Tam da şuan kapıdan içeri girsen
Ne olurdu sanki
Alışkanlık bozulsa
Seni eklesem bir sonraki satırıma

Dönmek için
Çok mu geç dersin?