İhtimal Şiiri - Tekmile Kirlioglu 2

Ben sende yalnızlığı sevdim
ınanc siz bir kabileydi aşk
Dağlı bir adamdı kalp
ben sende horlanmayi sevdim
ama caktirmadan horlamak
bunu senden daha güzel yapani görmedim.
ben sende kıymet sizligi mi sevdim
aslında ucuz değildi yüzümun astari
ben sende bir gidiş sevdim
kucağında taştan bir resim
bilemezdimki mezar taşım oldugunu
çizerken acıları mi
seni bilmez dim kuruturken
gozyaslarimi
Ben sende ne dediysen ona inanmayı sevdim.
misafirperver olmayisini
ben sende guvensizligi sevdim
birde vakitsizligi
tuvalet bile benden daha şansli
ben sende bana baktığında gördügün aydınlığı sevdim.
iksir kapıdan çıkınca hukmetmesede ben sende hiç bir şey olmayışı sevdim.
Bir buket çiçek edemem belki
hatrim da o kadar olmayabilir
ama ben Sende hayali ihracati sevdim
memleket papatyalar ni satın alma hayali
birde belki seversini sevdim.
hiç bir zaman olmayacak duayi
Ben sende bir buğday tanesi gibi
belki bir gün başak olup bire bin verebilme ihtimalimi sevdim
kurak tenine düştüğümde
yanımda yagdirdigin o muson ormanlarindaki yağmur taneleri gibi şehvet damlalarına kanarken
bilemedim susuz kalacağımi sen bu kapıdan çıkarken.
ben sende bir kurşun kalem olmayı sevdim.
bir silgi
birde kagit
yeniden. aşkı yazmak isterken
katlimin fermani ni dusunmedim
Ben sende ihaneti sevdim
ben sende ekilmeyi sevdim
ben sende Nisan Mayıs hazirani sevdim.
harcai bir menekşe olduğunu bilmeden
Ben sende katledildi gimi bildiğim halde.
yalandan da olsa seni seviyorumu duymayi sevdim.
ben sende balkonda üşümeyi sevdim
ben sende sevgisizligimi sevdim
ben sende hiç bir şey olmamayi sevdim
ben sende ölmeyi sevdim
mezartasimi kucağına verirken
ben sende gidişi sevdim
birde artık hükümsüz kelimelerinin
yalvarisini
Kalbim kahretti bana
gururum çoktan gitti
yüzüm den düştü gülüşüm
tebessüm firar etti
tenim yan dedi
gözlerim söndürdü
o iki minik kandilini
bebeklerinde soluk bir resim
putperestin tekiyim
ben sende bir çengel de
asılı kalmayi
ben sende kahrol mayi
ha birde bir gigabayte bile etmeyecek
kadınlarda zaman olup harcanmayi sevdim.
Sela verme ardimdan
kulağıma dogdugumuz gün okumadinki ezan.
dinsizin biriydim
mezhepsizdim vesselâm
Kıble diye diz çöktüm
ilah diye zikrettim
iblis ile cenk ettim
aşk diye diye
geceleri kahrettim
ağzıma doldu ozlemin
Kızılcık serbetim
ben sende degersiz bir çakıl taşı
sen bende kasikci elması
ben sende yerlere atılmayi sevdim.
cadi diye yakilmayi.
birde seni sevdim işte.
Bunlar benden sana son çıkan senli şeyler.
Ey Aşk! dedim
kazigi beynime yedim.
kulagimdan kan damliyor
enseme doğru akiyor
kucağımda cesedin
Ben sende ölmeyi sevdim.
...