Umarsızlığa aşinalığımda buldum seni
Okyanusta rotasını kaybetmiş bir kuru yük gemisiyken
Yanılgılar hengamesinde yalpalanırken
Ürperti rüzgarlarının ruhumu dürtmesiyle vardım karaya
Bir haykırış bir yakarış uğultusu esnasında seçebildim sesler arasından sesini
Bildim bu alem elem yuvasıymış
Öyleyse ne halt etmekte buranın meskunları
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta