İhtilal ! Şiiri - Nuh Comba

İhtilal !

Şiirin hikayesi!
Seksen ihtilali! Yıl bin dokuz yüz seksen bir , Yer Bursa kapalı cezaevi. Medrese-i Yusuf iye. Taş medreseli ülkücüler zulüm altında ve yüzlerce kaybolan gençliğin ardından! Şehitlerimize Allah’dan rahmet, gazilerimize şifa, hayatta olanlara sağlıklı uzun ömürler diliyorum.

İhtilal !

Düşmeyen ne bilsin ne çektiğini,
Olsa da taşların dili söylese !
Sineyi dağlayan kızgın demirin,
Teninde can çeken külü söylese !

O kara seksenin zalim eylülün
Sökülen fidanın solan sümbülün
Mihrapta, minberde ölen bülbülün
Makberde yeşeren gülü söylese !

Henüz on yedi de çocuk yaşları
Vatan için parça parça başları
Yarım kaldı hayalleri düşleri
Kırılan kolların eli söylese !

Karanlık dört duvar hiç doğmaz güneş
Hücrede can çeker baba, kız, kardeş
Şehidin alnına yazılırken leş
Çınlayan duvarın hali söylese !

Kimine müebbet, kimine idam
Vatan derdi ile tüm cihanda gam
Yiğidin üstüne çöker ayaz, sam
Savrulan efkarın yeli söylese !

Huzur yok, acı var, dert var yuvada
Salalar çınlıyor arş-ı ala da
Kediye su çeker aslan kovada
Süzülen yaşların seli söylese !

Nuh Comba
(HeceliYorum)