İhti/şam Şiiri - Mecit Aktürk

Bir Bayrak ki al zeminde; üzerinde Ay-Yıldız
Onsuz kalan kal'a karlı; mazlum, yetim ve öksüz
Şan şerefken Şam'a türk/üm, coşar iken kızan-kız
Kuduranlar yine aynı; hain, alçak ve köksüz!.

Ey yaralı gamlı gönlüm; ne darıl ne alın sen
Unutma ki mazluma yâr, muhacire vatansın
Ey Hilâlim, nazlı gülüm! Endam ile salın sen!
Rayihandan mahrum diyar, nevbaharlar utansın

Ahdimiz var ta ezelden; sınavımız kancıkla
Çökse ne gam üstümüze zifiriyle her akşam
Yine doğar tan ufuktan burçlarda Al Sancakla
Mahzun gözlere fer gelir, Şam'a yine ihtişam