Kısa adımlarla upuzun yollar,
Uğraşma boşuna yürünmez gülüm.
Sonunda usanır açılan kollar,
Ve göze hiç bir şey görünmez gülüm.
Sevdalınım; ne kulunum, ne kölen
Hatır varsa çekilir başa gelen.
Erinmeden koca bir dağı delen,
Çukur kazmaktan da erinmez gülüm.
Aşık, boyun eğen kişidir aşka,
Acısının bile lezzeti başka.
Kesilmez figanı kondursan köşke,
Tutup çöle atsan yerinmez gülüm.
Gel denince geleceksin yakına,
Gönül işi bırakılmaz yarına.
İbre düşer bak normalin altına,
Sevgi soğuk evde barınmaz gülüm.
Osman kadir kıymet bilmeni bekler,
Birlikte ağlayıp gülmeni bekler.
Artık kendin çıkıp gelmeni bekler,
Daha da peşinden sürünmez gülüm.
05.02.2022
İstanbul- Ankara
YHT
Kayıt Tarihi : 24.5.2022 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!