İhtar Şiiri - Abdullah Odabaş

Şeriattan ürken vahşi yaratık,
İnsafa gel biraz neolur artık,
Azrail elinde çok dersin hık mık,
Son pişman olsan da hebadır eyvah!

Şeriat islamın şartı altıdır iman,
Bunu böyle kabul eder müslüman olan,
Oruç,zekat,haç,kelimei şehadet hem namaz kılan,
Son pişman olsan da hebadır eyvah!

Bunların cümlesi ceman yekünü,
Teşkil eder şeriatın kökünü,
Neden söyler gafiller acaip bunu,
Son pişman olsan da hebadır eyvah!

Gel edelim hep beraber istiğfar,
Yoksa Allah bunları bizlerden sorar,
Af ede lutfundan ol Perverdigar,
Son pişman olsan da hebadır eyvah!

Dağ gibi karşında komunist varken,
İzimlere boğulmuştu bu şirin vatan
Ordumuz uyanık bütün komutan
Son pişman olsan da hebadır eyvah!

Komunizmle şeriatı koyma kefeye,
Biraz iman akıl lazım kafaya,
Müslüman katlanacak elbet cefaya,
Son pişman olsan da hebadır eyvah!

Şeriat bir zarftır islamdır özü,
Konuşmaz müslüman böyle bir sözü,
Din, vatan borcudur uyarmak sizi,
Son pişman olsan da hebadır eyvah!

Allah korusun dilim korusun,
Böyle bir sözü benden kimse duymasın,
Bu sözler kulakta bir küpe olsun,
Son pişman olsan da hebadır eyvah!

Ne hazindir bizde böyle çok kafa,
Şayet uğramazsa bunlar umumi affa,
Sihip de çıkmaz bunlara Muhammet Mustafa (S.A) ,
Son pişman olsan da hebadır eyvah!

Affeyle kusurum ben bir vatandaş,
Korkaram yersiniz ben bir vatandaş,
Hemen olmazsa da aheste yavaş,
Son pişman olsanda hebadır eyvah!