Her yolun bir kesiştiği nokta vardır.
Yollar yollara kavuşur,
Yollarla birlikte, insanlar insanlara.
Bizlerde bu yollarda karşılştık bilirsin.
Telefonunu aldıktan sonra
Karalarken bu satırları,
Telefonları sevmemeye başladım bilırsin!
Telefon hakkında duyduktan sonra o yalanları...
Birisi ' bastım parayı aldım, benim başım kelmi demişti'
Ehhh neyse.
Bilirsin geometride üçgenler vardır.
A -B-C köşegenli
Bu üçgenler hayattada var sürekli.
Sadece değişen köşelerdeki harfler
A-B-C değil, K-L-M oluyor bazen
Tek fark bu...
Ben taa öğrencilik yıllarında çözememiştim
Halen çözemiyor,
Ve giremiyorum bu üçgenlerin içine.
Belki girmemek, girememek daha iyi.
Ben daireleri severdim geometride.
Çünkü onların köşeleri yoktu,
Herkes ve her şey eşitti onun içinde.
Birde köşegenli her şeyden korkmuşumdur
Köşelerden ne çıkacağını bilmediğim için...
Her an bir süpriz olabilir diye.
Sen daha iyi bilirsin
Bizim yörelerdeki aşıkların,
Yollar ve yolcular için söylediği türküleri.
Yollar bu,
Benim gibi nicelerini tanıştıracak sana.
Üçgenlerle meşgul etme kafanı.
Köşe kapmaca oynarcasına
kaparlar ya köşeleri,
Bırak bekleyen beklesin köşeleri.
Bu yollarda,
Bu yolçulğumuz devam ederken
Günün birinde ayırabilir bu yollar bizi.
Yol bu arkadaşım,
YOLCU YOLUNDA GEREK...
14.10.2002 Taşhkent
Sota PapaladzeKayıt Tarihi : 15.10.2002 11:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!