Bu kız kimdir..! ?
Kimindir..?
Ve dediki..! ?
Neden çıktı karşıma birden dedim.
O senin sevdan dedi.
O senin aşkın dedi.
Yıl
1999
Ağustosun 17'si
Ve
Zaman gece yarısı.
Bir anda kaybolup giden,
O bir güldü,
Gönlümde yatan,
O bir güldü..
Gül dalında açan.
O bir güldü...
Sonbaharda solan
Anne..!
Bu mektup sana son yazdığım mektubum olacak.
Ve okurken...
Belkide gözlerin,
Gözyaşlarınla boğulacak.
Çünkü seninle tanıştık.
Uzlaştık,
Ve seninle yıllara ulaştık.
Belki asırlara kucak açtık.
Farkında değiliz..!
Belki sen farkındasın,
Mehtabım...! !
Can güllerinde kokan..!
Ve güzelliğin içinde ki sen..!
Benim herşeyim.
Bitanemsin…
Artık hayallerim mehtabımın sesini dinliyor.
Sen…!
Telefonun ucunda,
Ben burdayım.
Yani karşında,
Yani,
Bir adım uzağında.
Sen...
Benim için doğdun.
Ve yıllarca sana yaşadım
İnanki Uykularım bile seni aradığı zaman,
Gözlerimin her kapandığında seni buldum.
Senle beraber oluyordum belki,
Senden hiç vazgeçmedim.
Ben..!
Kırlarda açan çiçeklerden,
Bahçelerde kokan güllerden,
Gönlümde esen yellerden vazgeçtim.
Ama senden hiç vazgeçmedim ki.
Sen gidince bu şehir küstü bana...
Konuşmuyor artık benimle.
Çocuklarda oynamıyor eskisi gibi,
Bomboş kaldı bu sokaklar,
Bu mahallem.
Eskiden kuş konardı penceremin altına...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!