Bekle beni dedin,
Oturdum sensiz, sessiz.
Biraz gecikirim dedin,
Açtım kitaplar okudum.
Sensiz bir hiçim dedin,
Heyecanlandım, titredim...
Duman oldun uçtun yalanlarınla,
Gelecek hatırlayıp duracak seni güzel sözlerle...
Şöyle soracak o güzel çocuklar:
Neler yapmış neler bu adam?
Değer mi diye soracaksın bir gün,
Geç olsa da anlamışsındır artık.
Anladın mı gökyüzü niye mavi,
Anladıysan mavinin engin derinliğini,
Düşüneceksin okyanusların maviye tutkusunu.
Duygularda bir okyanus bilir misin,
Bazen uçsuz bucaksız bir mavi oluverir,
Bazen de kızmış simsiyah gökyüzü ile bir.
Ne güzel,
Ne güven verici değil mi?
İstediğin zaman güneşin yanında olması...
Ne güzel,
Ne dingin değil mi?
Sellere sullara kapılıp bırakma beni,
Senin damarlarında ben, benim damarlarımda sen akarsu.
Ne demeli sana bilmem ki,
İnsan damarlarını niye kurutur bilemem.
Yıllara meydan okuma! ..
İsterse seni bir paçavra,
İsterse seni bir dev yapar.
Yıllara meydan okuma! ..
İsterse seni bir Yunus,
Kalktılar.
Uzaklara gittiler.
Baktılar ne var ne yok.
Uymaz dediler,
Yola düştüler.
Karar kıldılar,
Gözlerimin önüne geldikçe parlak yıldızlar,
Ararım karanlığın sessizliğini.
Gözlerimin önüne geldikçe korkular,
Ararım aydınlığın gözlerini.
Ne aydınlıktan vazgeçerim,
Söyleme bilmesinler,
İçimden seni attığımı.
Beni gaddar sanmasınlar,
Seni de bir melek.
Yaşadıklarıma kal dedim bir kenarda.
Fark ettim ki,
Onunda bir kalbi var bilmezsin,
Sadece dönüyor dersin.
O bir şeyin parçasıdır,
Sende onun.
Bir dert seninkidir sana.
Bir sensin, hep sensin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!