İhsan Akkaya Şiirleri - Şair İhsan Akkaya

Değiştin dünyanı gittin uzaklardayım
Evim yok barkım yok virane parklardayım
Kaldım yad ellerde şimdi tuzaklardayım
Şiş böğrümü deler nerdesin anneciğim

Bilirim dünyaya gelmemin sensin nedeni

Ağlamayı gülmeyi unutmuşum
Konuşmayı bırakıp susmuşum
Kendimi hayalle hep avutmuşum
Gerçekten bende yaşarken ölmüşüm

Bilmemenin acısını tatmışım

Kuşlar uçuyor çılgınca kanat çırparak
Uçmak niye böyle etrafa bağırarak
Gelmemi istiyorsunuz çağırarak
Uçun kuşlar uçun mutluluk adasına

Bindirin beni kanatların arasına

Yerdeki karıncaya havada uçan kuşa
Bakıp da ibret almayana yazıklar olsun
Ölüp dirilen toprağa yeşeren yaprağa
Bakıp da ibret almayana yazıklar olsun

Gören göze duyan kulağa konuşan dile

Kenetlenmiş eller açmak' mı mümkün değil
Gam yeme birleşenlere yıkılmak olmaz
Birlikten güç doğar ayrılmak mümkün değil
Üzülme birleşenlere yıkılmak olmaz

Madde ve mana birleşmiş kainat olmuş

Volkanlar yanıyor yüreğimin köşesinde
Ben ağlarım bakar zalim güler neşesinde

Kıpır kıpır dallar yapraklar
Canlandı yeşerdi ölü topraklar
Sevindi bütün dostlar ahbaplar
Bak yeniden canlanıverdi bahar

Nisanla havadan dökülür yaşlar

Birdir halkalar birleşir elbet zincir olur
Küçük görme tohumu devleşir incir olur

Herkesin bedeninde yanar durur bir fener
Sakın faniye aldanma elbet bir gün söner

Çocuktum dünyadan habersiz hep ağlayan
Annemdi şefkatle beşiğimi bağlayan
Bir ses verirdim'ki ciğerleri dağlayan
Kah ağlayan kah gülen çocuktum

İyilik kötülük neye yarar bilmeyen