Değiştin dünyanı gittin uzaklardayım
Evim yok barkım yok virane parklardayım
Kaldım yad ellerde şimdi tuzaklardayım
Şiş böğrümü deler nerdesin anneciğim
Bilirim dünyaya gelmemin sensin nedeni
Ağlamayı gülmeyi unutmuşum
Konuşmayı bırakıp susmuşum
Kendimi hayalle hep avutmuşum
Gerçekten bende yaşarken ölmüşüm
Bilmemenin acısını tatmışım
Vatanın üstünde canlı senetsin
Türlü meyveler üstünde yetsin
Yangınlar baltalar seni terk etsin
Yudumun ziyneti görünür ormanlar
Sende barınır ve doyar açlar
Kula kul ettirip zalimce kırıp ezdiren
Gurbete gönderip'de diyar diyar gezdiren
Muhannete düşürüp canından bezdiren
Açı çulsuzu bezetip adam eden para
Onun varlığı yaraya merhemdir sarılır
Kuşlar uçuyor çılgınca kanat çırparak
Uçmak niye böyle etrafa bağırarak
Gelmemi istiyorsunuz çağırarak
Uçun kuşlar uçun mutluluk adasına
Bindirin beni kanatların arasına
Yerdeki karıncaya havada uçan kuşa
Bakıp da ibret almayana yazıklar olsun
Ölüp dirilen toprağa yeşeren yaprağa
Bakıp da ibret almayana yazıklar olsun
Gören göze duyan kulağa konuşan dile
Kenetlenmiş eller açmak' mı mümkün değil
Gam yeme birleşenlere yıkılmak olmaz
Birlikten güç doğar ayrılmak mümkün değil
Üzülme birleşenlere yıkılmak olmaz
Madde ve mana birleşmiş kainat olmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!