sana bakınca içimi hasret baharı kaplıyor
o lal gözlerin beni sev diyor
kaçsam da kurtulamam ki bu sevdadan
bilsem acı çekecek yüreğim vazgeçemem
seni görünce lal oluyor bütün bedenim
kelimeler kifayetsiz kalıyor
haydi gel yoksa kaybolacağım karanlıkta
belki hüzünlü bir sonbahar akşamı
belkide sisli bir kış gecesi
cesedimi bulacaklar sokaklar arasında
koşup sana haber edecekler öldüğümü
inanmayacaksın sonra bana geleceksin
sabret ey gönül sabretki selamete eresin
yaşanmışlardan ders al..
belkide çok acı verecek sana yaşananlar
belkide birkaç tebbesüm kalacak sana
ama sen hiç vazgeçme...
ayın karanlık girdabından sonra güneş doğacak yeni umutlarla
Gitme bir dem daha kal
yalnız bırakma beni
ellerimden sıkıca tut sakın bırakma
galiba bu kez azrail geldi
bir dem daha bitiyor
sen sadece hafiften gözlerime dokun
Hani en iyi biz bilirdik sevmeyi yoksa ben yanlış mı anladım
Hani bize sorsalar mutluluğun rengini bembeyaz derdik hani şimdi ne olduda simsiyah
Neydi bizim davamız neydi şimdilerde çoook düşünür oldum çok şimdi vazgeçsem her şeyden
Geçmiş günlere ihanet edeceğim bilmezmiydin tek arzumdu bir lahza mutlu olmak seninle
Şimdi içimde bir kırıklık var Artık tarif edemez oldum mutluluğun rengini soranlara sarı yeşil diyorum
Ben bembeyaz yaşadım zannederdim mutluluğu artık film bitti ve şimdi geride kalan iki yabancıyız al senin Olsun bem beyaz mutluluk uzak dur artık benden girme simsiyah dünyama
Ben şimdi firariyim meçhulde
Sol yanım sana hasret sağ yanım buz kabında
Resimlerine baktım Uykusuz gecelerde,
sabahlar zor oluyor.
Çığlıklarındayım sessizliğimin
Avaz avaz akıyor içime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!