Adnan Deniz - İhsan Şiiri - Antolojime E ...

İHSAN

Metalik bir ses duydu önce.Kulak kabarttı İhsan. İri yarı bir adamdı,hiç bir şeyden korkmayan.Saat üç'üydü gecenin. Metalik ses artıyor, acı acı bir köpek havluyordu.Bir uğultu kapladı her yanı,şıp şıp şıp bir ses adamın beynine doluyordu.İhsan yatakta terliyor, o koskoca adam, ihsan efendi tir tir titriyor evet evet ihsan efendi korkuyordu.
Bir sağ bir sola döndü yatağında.Ah bir sabah olsaydı diye düşündü.Uykusu kaçmış,aklı karışmış,dışarıdan ha bire beynine yeni bir korku sesi ha bire geliyordu.
Araba sesleri,horoz seslerine karıştı birazdan.
Sanırım sabah olmuş,ihsan efendi kurulmuştu.Dışarıya baktı ihsan,güneş hafiften doğmuştu.Yağmur yağmıştı dışarıya o şıp şıp damlayandı.Kuvvetli bir rüzgar,evin çinkosunu vura vura kaldırmış,metalik bir ses çıkarmıştı.Uğultu rüzgârdandı.Köpekler zaten geceleri hep havlar,horozlar sabahları öterdi.Iş güç vardı araba sesleri ondandı.Aslında korku seslerini işiten ve onlara anlam katan o koskoca adam, ihsandı.