Sen gidince bizde kalmadı huzur, İhsan
En ucuz varlık oldu hayvan ve de insan
Bir anda bozuldu töre ,ahlak ve lisan
Sen gidince bizde ahlak kalmadı ihsan .
Mevsimler bozuldu,toprak rızık vermiyor
Kuşlar bile artık birbirini sevmiyor
Ateşe su döküyoruz yine de sönmüyor
Sen gidince burda düzen kalmadı ihsan
Yollar güzel de , ne yapalım sonu bozuk
Her şeyi mahvetti bu iki, kanı bozuk
Düzen tutmaz oldu bağlamam, yayı bozuk
Sen gidince burda düzen kalmadı ihsan
Okyanusun ötesinde yanıyor kandil
Sen habil olursan hiç tükenir mi kabil
Artık isim olarakta konmuyor adil
Sen gidince adalette kalmadı ihsan.
İnanmazsın Güneş bile öğlen doğuyor
Hırsız da mecbur, evleri gündüz soyuyor
Bu hırsızın ne karnı ne gözü doyuyor
Sen gidince burda nizam kalmadı ihsan .
Bizim Çolakoğlu da kaybetmiş ihsanı.
İhsan olmayınca, kim ne yapsın insanı?
İnsanı insan yapan aklı ve ihsanı.
Söyle hayvandan farkımız, kaldı mı? İhsan.
Kayıt Tarihi : 22.1.2025 12:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okyanus ötesindeki pek kıymetli aziz dostum ihsan'a ve değerli eşine, sevgi ve saygılarımla birgün kavuşmak duası ile ( yazarken dökülen gözyaşının hürmetine rabbim kavuşturacak inşallah) hoşçakalın.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!