Ne büyük nimetlerin içinden geçtik.
Sade bir yağmurun suyundan içtik.
Kararırken güneşin ışığında hür.
Ne hoşmuş yoksulluk hırslardan uzak.
Can çekişiyoruz, evrenin sonuna bakarak.
Ferah, sade günler masum çocuklukta kaldı.
Çocuksu iyiliğin yerini ne çok ihtiraslar aldı.
Yükünü aldı dünya, günahı sırtlandı insan.
Yıktı iyiliği adem, zararsızlık oldu ihsan.
Kayıt Tarihi : 30.3.2020 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!