Adabı,hürmeti yoktur ki nefsin,
Sanki Arif’i-Billâh üfler nefesin.
Eşşeğe aslan postu giydirsende,
Anırtısı eleverir fıtratını eşşeğin.
İspat etmek gerekmez; biz biziz
Kin,kibir,gurur derleyip geçmişiz.
Cennette cehennemde bir kalpte,
An be an,devran eder gönüllerde gezeriz.
Anlamaz bizi hayvan olan!
Hitabımız arife,Adem’i-İnsan
Ne dersek diyelim hep boşuna,
Vermediyse İlâhi etmediyse ihsan.
Kayıt Tarihi : 8.9.2019 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!