Ellerimi açtım yüce mevlaya
Asla hiç kimseyi koymam araya
Sur sesi çıkınca arşı alaya
Huzu mahşerde mahcup etmesin
Her ne istedimse çok fazla verdi
Her türlü nimeti önüme serdi
Günahı sevabı aşikar gördü
Gizli günahlarım rüsvar etmesin
Gözüm yok dünyada herşeye doydum
Bazende yanılıp nefsime uydum
Hatasız kul olmaz pişmanlık duydum
Asla muhanete muhtaç etmesin
Yiğit bundan sonra dünya neyine
Eşin dostun göçüp gitti yerine
İster yüzün gömün ister derine
Rabbim dergahından ihraç etmesin
Kayıt Tarihi : 4.4.2016 10:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Yiğit](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/04/ihrac-etmesin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!