Hz.Aliye geldi,bir fakir,
Çok muhtacım dedi,hakir,
Çoluk,çocuk aç,çaresizim,
Yardım et,çok sıkıntıdayım.
Alarak bir avuç kumu yerden,
Okumaya başlar Kurandan,
Açınca avucunu olmuş altun,
Kum taneleri çil çil altun.
Al dedi fakire ihtiyacını,
Karşıla bununla sıkıntılarını,
Fakirin gözü fal taşı oldu,
Ne okudun diye sordu.
Kuranda gizlidir Fatiha,
Okudum kuma ben Fatiha,
Bunu duyan fakir durur mu?
Aldı kumu başladı okumaya.
Bir değişiklik olmadı kumda,
Hz.Aliye der iş var bun da,
Niye kumlar altun olmadı,
Sır var bunda aynı kaldı.
Hz.Ali boynu büktü dedi,
Duamız aynı,ağız farklı,
Dua tamamda ihlas lazım,
Fatihaya ihlasta lazım.
İşte bütün mesele burda,
Oku ihlasla,samimice,
Aynı ağızla okuman gerek,
Arada bir fark olsa gerek.
İhlasla dağlar bile devrilir,
Kumu altuna ihlas çevirir,
Olunmayacak işler olur,
Cennete ihlasla girilir.
05.05.2011-Kırıkkale
Hidayet Doğan OsmanoğluKayıt Tarihi : 5.5.2011 14:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!