İhlasla Çağırır Abidler

Gül kokuyor nazlı yar teni,
Geçip gidiyor firak treni.
Dua ve niyaz etmek gerek,
Ayırmasın Allah seveni.

Ötüyor kuşlar yar bağında,
Karlar bulunur aşk dağında.
Yolcu olursan yar yolunda,
Bulamazsın kimse yanında.

Yaslandım bir yosunlu taşa,
Türlü dertler geldi bu başa.
Yersen feleğin tokadını,
Koşarsın hemen bacı kardaşa.

Sevenler pınar olur çağlar,
Yar firakında herkes ağlar
Sevdiğimi yare söyledim,
Şahittir buna yüce dağlar.

Kurtulur iman edenler,
Cennetlik olurlar sevenler.
Görüldüğünde mutlu olunur
Birbirine gidip gelenler.

Çağrılır Allah gece gündüz,
Yokuşlu yollar olur dümdüz.
Ekilen islam fideleri,
Dal budak güverecek henüz.

Güvenme dünyanın yüzüne!
Aldanma herkesin sözüne.
Karşılıklı konuşulurken,
İçten bakmak gerek gözüne

Allah çok sevdi habibini,
Verdi cennet kilitlerini.
İhlasla çağırır Abidler,
Birbirin içten sevenleri
01/ Şubat/ 2017
Not: Bu şiirim dokuz hece vezniyle yazılmıştır.