Ihlamurlar Altında Şiiri - Selçuk Yılmaz

Ihlamurlar altında açan bir çift sevgi tomurcuğu
İmkansız uzaklıkları aşan
sevgi pınarından içilen iki yudum su
Ve dahası aynı okyanusa açılmış bir çift yürek,
Bekliyordu seni belki umarsız
Bekliyordu bu diyarın sessizliğinde,
Kasım rüzgarları soğuk esmeye başladı
Haberin ola, sakın üşütme, hastalanma, diyordu,
Canım benim, canımın içi diyordu,
Sanki vizyona giren bir aşk filminin filizi
Hüznüyle dolu bir sevginin tezahürüydü,
Ceylanların bakışlarında bir mana var,
Tıpkı senin gözlerindeki ahu bakışlar gibi.
Bir öykü gizemini taşıyan su zerrecikleriyle
Zamanın terkisinde yuvarlanıp gidiyorlardı,
Masalsı bir ütopyanın kahramanları
Yıldızların altında semavi bir fısıltı
Dönülmez bir akşamın gün batımındaki
Kızıllığında birleşiveren gönüller gibi.

Zemheride ansızın karanlık basar oldu yine,
Kar beyazı toprağın ötesinde bir yerlerde
Ihlamurlarda yapraklarını an be an dökmede
Çıplak kaldı dalları,
Sonbaharın ardı sıra
Yadigar oldu kuru çiçekleri,
Bekliyordu seni, evet bekliyordu,
Delicesine kopan
Bir gönül fırtınası öncesi sessizliğinde.
Bekliyordu sorgusuz sualsiz,
Şehrin o esir ve yitik köşesinde
Sınırları zorlayan bir sevgi selinde,
Depreşen ihtiraslı bir aşkın yelpazesinde,
Arzu tramvayında ki iki yolcu adeta
Gönlünün derinliklerinde kopan
Ayyuka çıkmış bir kasırga misali.
Sıcacık filizleniveren bir tomurcuğuyla
Yalnızlığı ve özlemini yüreğine ektiği
Ruhunda ansızın bitiveren ıhlamur huzuruyla
Bekliyordu seni bekliyordu hep
Son sığınağı ıhlamurlar altında...

8 Kasım 2006, İzmir
O. Selçuk YILMAZ