Ihlamurlar Actı sokağımda

Yok yok senin suçun yok…
İçim üşüdü ağustosta, bendeki seni yaktım ben.
Hayallerimi,sana bakan gözlerimi,seni tanıyan acılarımı,yaktım ben
Gelirsin diye beklediğim,köşebaşını.
Çağırırsın diye umutlarımı
Ne zaman bakarsın diye beklediğim dakikalari yaktım ben.
Yani senin suçun yok.
İçim üşüdü,kalbim soğudu,ellerim buz oldu,yaktım.
Bu satırları sana ağustos ta donmuş ellerle yazdım.
Bak ıhlamurlar açtı sokağımda,mis gibi sen kokuyor.
Eskisi gibi beklemiyorumda artık.
Arada bir balkondan bakmak yetiyor bana.
Demişmiydim bu arada,ıhlamurlar açtı sokağımda.
Mis gibi sen kokuyor.
Alışkanlıklarım değişiyor,biri sönmeden sigaranın, diğeri yanıyor,çayın altı hiç kapanmıyor.
Bir de fal baktırıyorum sık sık Ayşe teyzeye.
Nedendir hep iki yol var.Biri sana biri yok oluşa
Balkondan yazıyorum bunları sana.
Yine köşede gözlerim,bakıyorum ara ara.
Yazmayı bıraktım zannediyordum sana
Köşe,sigara,yalnızlık, sen olunca,bunlar dökülüyor satırlara.
Yine rast geldik geçenlerde,sen bilmeden
Baktım ne yalan söyleyim,Baktım
Yanılıyorum bu aralar,yanarak hemde
İçimden gelmiyor artık anlatmak seni
Ne seni, ne sahte sevgini,beklemiyorum artık ne gelişini nede gelmeyişini.
Dedim ya İçim üşüdü dün yaktım ben seni.
Bu gün ilk defa sensiz uyandım ben,sensizdi kahvem,artık ne sen ne ben
İçim üşüdü bende neyin varsa,bir avazda
Alayını,Alayını yaktım ben Alayını.
26.06.24 01:00