Ihlamur kokulu yarim… Şiiri - Ahmet Toper

Tükettiğimiz şeyler dolanıyor ayaklarıma
Bırakmıyor bir türlü nefesimi
Bağlıyor beni içten içe
Sevdanla yapıştırılmış kırık yaşama

Ihlamur kokan zülüflerinde
Kaybettim ben benliğimi
Durgunluğumu sessizliğinle avutacağım
Muhtaçlığına bağışlayacağım sevdamı
En iyi haliyle

Adeta bir duvar gibi önümde duran
Sözlerinin kamçılarında erittim yüreğimi
Ben bu yola yalnız çıktım
Ufkuna dalgalanacak bir bayrak gibi
Yalnızlığım sadece sana
Üzerime gelen oklarımdan sıyrılarak
Adadım kendimi bitmeyen şiirime

Tüm çiçeklerin uykuya daldığı an
Bir ben ayaktayım birde akşam sefaları
Sessiz bir günde yağmuru es geçersem
Bil ki…
Sesli haykırışlara boğulmuşluğumdur
Sığındığım ıssız kuytuların
Kalabalıklığında kayboldum ben
Şimdiyse kendimi sende bulmam gerek

Bilmiyorum hiçbir şeyi…
Neden…
Neden…
Korkuyorsun
Uyuyan çiçekler gibi
Sığınıyorsun
Ay gibi
Yaklaşıyorsun
Sessizlik gibi
Yağıyorsun
Yağmur gibi
Neden…
Bunu neden yapıyorsun?