Oksijenim kalemimde benim,
Bir sensiz, bir de șiirsiz yasayamam!
Hece hece seni solurken cigerlerim,
Ben sen olurum da, ben beni tașıyamam!
Ihlamur kokulu yarim benim,
Yeșilin binbir tonu!!
Üçyüz altmıș beș gün altı saat
Yok bu șiirin sonu!
Kelepçeye vurulmuș mısralar
Sürgünde bulutlar,
Ve;
Her kapı açılıșında toz duman sokaklar!
Hep aynı konu!
Ne meleklerin kanatları,
Ne zebaninin atları!
Boynu vurulmuș bir gariban,
Basında pacalarina kan bulasmis cellat,
Hadi anlat?
Çamura can veren rabbim!
Ne zaman bitecek vaktim?
Ben sen olurumda, ben beni taşıyamam,
Ben bir șiirsiz bir de sensiz yașayamam...
Kayıt Tarihi : 18.3.2018 02:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!