Gölgesinde masumca oynardım çocukken,
Her haziran' da koklardım onu büyürken,
Ne olur almayın çocukluğumu elimden,
Bırakın hayatlar yaşansın ıhlamur altında.
Ninem KAZAK örerdi, yünü şişi elinde,
Anam yün eğirirdi iğ-arşak, çatalcası belinde,
Babam iki tek atardı, sigarası diğer elinde,
Bırakın hatıralar canlansın ıhlamur altında.
Dost Meclisleri toplansın tez elden,
Şeker-şerbet içilsin yarin elinden,
Uşşak, Hicaz, Hüzzam, en güzelinden,
Şarkılar söylensin ıhlamur altında.
İki gönül bir olmuş ne kötülük var bunda,
Sıra dağlar gibi dizilip durmayın karşısında,
Çok sevenler makbuldür ALLAH katında,
Bırakın sevdalar yaşansın ıhlamur altında.
Benzemez kokusu hiç bir şeye, bir asalet var onda,
Buram buram sevda kokar, bir keramet var onda,
Çok aşıklar kavuşturdu kollarının altında,
Düğün - dernek kurulsun ıhlamur altında.
Bir gün terk-i diyar eyleyince bu beden,
"ıhlamur Kokuları" sürüp de giydirin kefen,
Gölgesi evladır en iyi bildiğin yerden,
Sessizce uyuyayım ıhlamur altında.
09.08.2014
Kayıt Tarihi : 6.8.2017 14:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!