Gün gizlenirken gönül dağımın ardına
Katlanılmaz bir hüzün çöker yüreğime.
Tek tek ışırken yıldızlar parlament gökte
Dayanılmayan sensizlik yığılır gözlerime.
Pencerelerde yanarken ışıklar birer birer
Gönlümdeki karanlık sanki kara saplı bir hançer.
Yorgun ayaklar özlemle evine koşarken
Sokakta öksüz kalmış yabanci biri gibi ben...
Ahh! Seni unutmuşum koca ıhlamur ağacı
Küsme n’olur, katlan bir zahmet dalgınlığıma.
İşte böyle her akşam koyu telaş zamanında
Çalmak istiyorum ben de bir kapıyı heyecanla
Yok ki öyle, gülümseyerek açılacak sokakta
Hem de perdesi aydınlık sıcak bir pencere.
Sarıp sarmala, kimsem ol, aç kollarını
Sen ol benim yuvam, ıhlamur ağacı.
Kayıt Tarihi : 21.2.2019 15:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Evimizin önünde ekmek kırıntılarını yemeye gelen üveyik kuşlarının arasındaki yalnız güvercine yazılmıştır. Mutsuz ve yalnız olduğunu öyle hissettiriyor ki daldaki duruşuyla...
![İbrahim Kavas](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/21/ihlamur-agaci-20.jpg)
Şair;
Kanımca doğru yere gitmiş, sığınmak için.
Beğenerek okudum.
Kaleminiz daim olsun.
Tebrik ederim.
Güvercine gelince yalnız kalması onun için zor. Şiir dil olmuş onun yalnızlığına. Duygulanarak okudum.
Yalnızlık insan içinde zor. Bir evin kapısının anahtarsız açılıvermesi ne büyük saadettir. Hele ışıklı pencereler...O evde yaşam vardır. Bazen kış geceleri dolaşmaya çıkarım. Işıklı pencereleri , bacasından duman çıkan evleri görünce için huzurla dolar. Toplumsal sorunları birazcık öteler o evde güzel bir ailenin olduğunu düşünürüm.
Gün çekilirken ...Akşamın o saatleri nedendir bilmem bana da hüzünlü gelir. O hüznü duymak bile mutluluk verir.
Sevdiğim bir şair der ki ,*Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben"______ bu güzel şiiri okurken,
*Ahh! Seni unutmuşum koca ıhlamur ağacı / Küsme n’olur, katlan bir zahmet dalgınlığıma"________ diyen mısrada aklıma düştü dize...
Ağaçtan özür dilemenin gönül zenginliği mutlu ederken, dalıp gittim dünya telaşına neleri değiştiğimize.
Yine sana has incelikli bir şiirdi kardeşim. Yüreğine emeğine sağlık İbrahim Öğretmenim. Yolun hep açık olsun. Selamlarımla...
Saygımla.
TÜM YORUMLAR (11)