Bu kör karanlıklar
Bir bakışa sığdırdığın gökkuşağının
Tarifsiz renklerinin dansından arta kalan
Gözyaşıma sığar artık
Karanlıklarda küçülttüğüm bedenin…
Soluduğun havadan kalan bir çekimlik de
Az önce içime yol aldı,
Hıçkırıkların boğumunda.
Tükendi,
Tükettiğin sevdadan arta kalanın.
Gülüşünü kuşanan zaman savaşçısı
Son darbeyle yığıldığında,
Sonuncusu yanıyordu ellerimde
Yerine koyamadığım
Saklımdaki senli takvim yapraklarının.
Tutamadım uçurumlara emanetini,
Düşer siluetin gözlerimin kanlı hattından.
Acıdır, iliklerimi iğneleyen,
Ciğerlerine saldıran ilk havanın darbesinde
Kopardığın çığlığın yankısıyla…
İşte katlin, kehanetinden arta kalan…
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)