İhanetinin Bedeli Şiiri - Nesibe Buyrukçu

Gök kubbede uçan ak güvercinimi,
Kanatlarından vurdun bir cani gibi,
Ateşde açan gül misali,
Bahara ermeden soldurdun beni...

Sevdam olmadan döndün geri,
Sundun kaseyle dolu zehiri,
Sanki etrafım hapisahane demiri,
Sensin diye parmaklığı sevdirdin beni...

Bend tanımayan dereler misali,
Eyersiz toynaklar gibi,
Beli bükülmüş meşeyim şimdi,
Bir bir ihanetinle devirdin beni....

İhanetin kara bahtımdan katı,
Öyleki sen düşmanımdanda kötü,
Madar olunmuş sefil hayatı,
Sırtımda taşımaktan yoruldum ben....

Vurdum dağlara kendimi,
Kimselere anlatamadım derdimi,
Daha görmeden hiç yüzünü,
Gönül paremden ayrıldım ben.....