Endülüs akşamları, kızıl saçların gibi,
Arena kumundaki kan, dudakların gibi...
Oysa, matador sendin, kılıç senin elinde,
Olle, ölüm demekti, arenanın dilinde...
Al bir şalla kandırıp çektin beni ölüme,
Bir kurşunla vursaydın, yanmazdım öldüğüme...
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Ne ilk, ne de son bu...Kızıl saçlar, kırmızı şal, süzgün gözler...
Ne kılıçlar, ne aşkları bitirdi...Ne sevgiler, kendi kanında boğuldu...Bir matadorun ölümle dansı...
Harikulade bir şiir sayın Ünal Bey...Gönülden tebrikler...Saygılar...Halenur
Her zamanki gibi yine aşkın kırmızı hali harika bir şiir..
Yüreğiniz hep kaleminizle çağlasın Ünal bey..
Saygımla sevgimle...
Endülüs akşamlarında bir rakkase..Adımları müziği, müzik yüreğini takip ediyor. Kırmızıyla sarmaş dolaş ....Dudaklarında kıvrımlarını kaybetmiş tebessüm...Parmakları sanki ellerinde değil...Dönüyor arenada...Dönüyor Endülüsün en sancılı meyhanesinde. Olleyler arasında topuklarını vurup son defa bakıyor Romaya....Kılıcını çeken kim...Matadormu, rakkasemi...Ortadaki gerçek kıpkırmızı bir gece...ve kızıl gözyaşları....
Çok güzeldi....Kutluyorum....
Sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 93 tane yorum bulunmakta