Sen bir âmâ hayranlığıyla seyrederken İstanbul’u
Ben çok şeyler feda ettim bu aşkın mesabesinde
Sen nice kalemler kırarken vicdan mahkemende
Ben her sabah seni seyrettim ihanet portresinde
Yoktun,
Rüzîgar esip geçerken yedi tepe üstünde
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta