İhanetin Kokusu yok Demeyin, Var. Hem de ...

Sensiz de yaşayabiliyorum artık ben. Sensiz nefes alamayacağımı sandığım zamanlara inat, asıl şimdi doyuyor ciğerlerim havaya.

“Ne iyi ettin de gittin” diyorum şimdi...

Her şey, sen gittiğinde canlandı. Her şeyin cevabını gidişin verdi bana.

Şimdi ben soruyorum.

Bu kaçıncı rolündü?
Güneşte kavrulmuş zift gibi yapış yapış oldu kelimeler. Ayrıştırmakta zorlanıyor gözlerin

'SENSİZ DE YAŞANIRMIŞ'I' haykırmak hüznün gölgelediği balkonda...

İhanetin kokusu yok demeyin, var. Hem de en âlâsından! ”

Acıtmasın bunlar, ya da acıtsın bana ne? Sen düşündün mü akıbetini? Düşünseydin, o gün o kokuyla ve ölü ruhunla gelmezdin arsızca.

...HERKES AİT OLDUĞU YERDE KALMALI...

Hayatta bir kez, kurnazlık yapmalı herkes. Bir kez tekmelemeli kapıları ve bir kez tükürmeli bir yüze. Bir kez olsun, o güne dek canını en çok acıtanı acıtmalı. Sonra susup bırakmalı daha iyi bilene…

Öfkenin en değerli yeri, sustuktan sonraki kısmıdır aslında. İhanetin acısını yüreğinin orta yerinde yaşayan bilir bunu. İhanet, yaktığı kadar yanar. Ağlattığı kadar ağlar.

..
OKURKEN YAŞADIM ADETA..

YAZMAK YAŞATMAK OLMALI ZATEN..

KUTLARIM BU DEĞERLİ ÇALIŞMAYI...

çokk güzel bir çalışmanın eseri bu olsa gere..ellerine sağlıkk...:))

Öfkenin en değerli yeri, sustuktan sonraki kısmıdır aslında. İhanetin acısını yüreğinin orta yerinde yaşayan bilir bunu. İhanet, yaktığı kadar yanar. Ağlattığı kadar ağlar.

GALİBA DOĞRU TARİF BURADA ÖFKEYE DAHİL...

HEM DE HINZIRCA BİR ÖFKENİN TARİFİ...

MUSTAFA YILMAZ
ANT+10