İhanetin Kadar Umarsız Olacağım

Şimdi çıkıp gideceğim bu kapıdan,
Belki engellemeye çalışacaksın gitmemi,
Ağlayıp duygulandıracaksın beni,
Sıralayacaksın ne kadar umut varsa içinde.

Ben söyleyeyim, hiç umut yok,
Beni burada tutacak bir neden göster,
Hadi, ihanetin üstünü örtecek bir sebep,
Yok değil mi, biliyordum...

Şimdi senin dudağında,
Benim dudaklarımın değil,
Başka dudakların izi var.
Söyle seni daha nasıl öperim,
Ellerin nasıl ürpertir artık tenimi?

Şimdi bu kapıdan çıkıp gideceğim,
Sakın dokunma bana,
Sakın ağlamaya kalkma,
İhanetin kadar umarsız olacağım,
Yok sayacağım ağlayışını.

Seni terkediyorum üzülerek,
Boynum büyük çıkıyorum bu kapıdan,
Ağlayarak belki sen görmeden,
Artık bu ihanet kokan yerde kalamam.

Herşey başladığı yerde bitti,
Belki yeni bir başlangıcın olur bu oda,
Başka bir masumun ahını alırsın,
Yeni ihanetler konar pencerene,
Belkide atarsın kendini bu pencereden,
Yeni bir başlangıç diye...