İhanetin  Günahkarı Benmiyim?

Acırsam eğer sen dönmeden Gittiğine,
Ardında; ardında kalanlara bakmadan,
Düzlükte direkleri kırılan çadırda bırakarak
Bir dilim ekmek bırakmadan gittiğine,
Unutmam bu cefayı dönsende,
Bin defa haç etsende, nerde imanın sende,
Yücelmiş insanlık nerde? Nerde fazilet?
Nerde bizim açlığımıza inancın nerde,
Gaddar, egoist, sadist birisin sen anladım;
Sende ruhi tezyinatın olmayışı nelere malomuş?
Ağaçlardan düşen tarla böceklerinden her birinden  birii,
Yarini, sevdiğini aç bırakıpta gittiğini,
Doyumsuz benlik, açlara es geçen  senlik  meğerse

Ağaç gövdeli sakızlak,ona yaslanmış ak gövdeli çitlenbik
Sakızlı kanak otu yaylalarda,ilkel kuylularda,
Bir daha gelme affetmem,
Aç kalsanda Karun olsanda gelme
Ben gece gündüz beklerim bulurum elbet bir ot kökü,
Bulurum kazacak bir sivrice kuru dal,

Yaşarım o geçelerin yalnızlığını
Ama ihanetin günahkârı benmiyim?
Yemin etmiştik birlikte çıkınca,
Nerde şimdi sadakatin?
Nerde vefa, yemin etmiştin  nerde?
Ak yüzlü melek diye takılırken*
Neden yüzüstü bıraktın düşürdün bizi
Sevdamızın akan  ırmakları hani kalbimiz vardı?
Sürahimi zannettin, neden kırdın?
Arpa daneleri gibi keletelere  kalp kırıklarını.
Azgın suları n kapattığı köprüden nasıl geçeceğiz.
Sel almış köprüleri, hani sen yoksun?
Sen olurum yanında demiştin kaçmadan  önce hani?
Şimdi kara yazının  köprüsü yıkıldı hani ?