İhanetin Gölgesinde Şiiri - Ali Sinkay

Bir umutla çıktım yola umutlarım yolda kaldı
Gözlerime yerleşen sevda aşkınla darda kaldı
Geri dönmem dedim dilimde yemin
Allah şahidim bir daha da dönmedim

Gecen gündüz olmasın huzur seni bulmasın
Susturduğun bülbüller dallarına konmasın
Geceleri ayın altında dikenlerin tenine batsın
Gözyaşı yağmur gibi bir daha seni bırakmasın

Adın adıma yakışmadı soyadın yük gibi durur
Dilimde beddualar gece yuvanda yankı bulur
Şeytanlar ıssız sokaklarda hala adını anar
İhanetten doğmaz güneş bülbül dalında kanar

Kapanan yollar gibi içimde yitip giden umutlar
Her ayrılık geceye düşen bir yıldız gibi sessiz
Suskunluğun içinde kaldı söylenmemiş her cümle
Şimdi bende kalan sadece eksik yarınlar

Bu kalp harabe şimdi
Yalnızlığın duvarında izim var
Say ki geçmişi sustuk
Her ihanet keder bırakır
Bir gün unuttuğun yerde yolumun izini bulursun
Senden kalan sadece acı
Bende ise yenilmez bir hüzün var