İhanetin Filmi Şiiri - Canberk Seven

Yine aynı film,
farklı oyuncular…
Sevdik dedim,
kalbimi açtım,
meğer içeri ilk giren
yıkmak içinmiş duvarlarımı.

İhanet dediğin şey,
bir bıçak değil kanka…
bir bakıştır bazen...
Bir gün önce “iyi ki” ile bakan gözlerim,
ertesi gün “kimdi o?” der gibi geçip gider ya…
işte o.

Ben sustum.
Çünkü ne desem,
kendime ihanet gibi gelecekti.
Ben sustum.
Çünkü “hak etti” dersem,
kendimi inkâr etmiş olacaktım.

Sen bana değil,
en çok inandığım yanıma ihanet ettin.
Sevgiye olan inancıma…
Kendimi sana anlatırken harcadığım cümlelere…
Ve ben, ben olduğum için suçlu hissettim.

Şimdi bak bana…
Artık bir daha hiç kimseye
kendimi sıfırdan anlatacak kadar güvenemem.
Ama bu, küstüm demek değil…
Bu, büyüdüm demek.

Geri dönme…
Çünkü bu kez,
kapıyı içerden ben kilitlemeyeceğim…
Kapıyı yıktığın yerde
yeni bir çıkış noktası bulacağım.