İhanetin Ardı Şiiri - Khan My

Neler hissettiğimi sormayın,
Bakmanız yeterli kömürleşmiş suratıma.
Başım önde, ışık almıyor belki
Ama ondan değil, gerçekten kapkara.
Tüm akışı durdu,
Artık kanım tazelenmiyor mu ki?
Evrendeki tüm oksijeni bir çırpıda,
İçime çeksem yetmeyecek gibi.
Aldığım nefes yetişmiyor,
Kalbim atmıyor, yarışıyor sanki.

Boğazımdakine düğüm diyemem,
O artık koca bir yumruk.
Midem aralıksız ağrıyor,
Denedim en sevdiğim yemekleri, içim hiçbirini almıyor.
İçim buruk
Bir haftada kaç kilo verdiğimi,
Söylesem bırakırlar diyetisyenler işlerini.

Sürekli yaş dökme dürtüsü nedir peki?
Kurumuş artık pınarlar zorlanır mı bu kadar?
Saklamak zor artık kızarmış gözlerimi,
Acısından açılmıyor eskisi kadar.

Gece 3-5 nöbeti askerde olur,
Bilen bilir en zorudur.
O zaman tutmadığım nöbetleri
Zaman mefhumu yok, tutuyorum şimdi.
Uyku nedir, unuttum,
Anlatsın bilen biri.
Derinlere dalınarak yapılan,
Yorgun yatılan, dinç kalkılan.
Bir gün tekrar olur mu dersiniz?
Uyur muyum, derin derin sessiz ve kesintisiz.

Peki neden rüya görüyorum sürekli?
Bugüne kadar görmediğim sayıda, çokça.
Şimdi demeyin uyumuyordun hani,
On dakikalık sızmaların, rüyaları bunlar bolca.
İnanın hepsi gerçek, içindeyim.
Sanki saatlerce orada yaşayıp, bu hayata geri geliyorum.
Gerçekten zaman kavramı da farklı, dünyası da farklı. Çoğunda çekişme, mücadele,
En çokta öfke ve çaresizlik vardı.
Ne görüyorum, ne konuşuyorum, söyleyim size,
Elimden kayıp gidenler var,
En sevdiğimi alıyorlar kaybediyorum.
Sürekli, kaçıyor, mani olmaya çalışıyorum, yetişemiyorum.
Koştukça uzaklaşıyor, seslendikçe, duymuyor.
Kapıları açıp açıp bakıyorum mesela, bulunmuyor. Giderken görüyorum sonra ama o beni görmüyor. Bağırıyorum son bir güçle,
Almayın, dokunmayın, tutmayın,
Onun suçu yok, o benimle.
Ne olur duy beni, gör, elini ver.
Hiç olmazsa bir kez cevap ver.
Ama ne çare,
Sesimde yok, resmim de.

Yanıtını alamadığım onlarca soru,
Dolanıyor umarsızca beynimde.
Kemiriyor tüm hücrelerini her aklıma geldiğinde.
Neden yaptın?
Ortaya çıkmaz nasılsa mı dedin?
Niye kandırdın?
Bu kadar mı kinlendin?
Hiç mi acımadın.
Nasıl bir intikam aldın?
Gözün bu kadar nasıl kararttın?
Ölmemi nasıl göze aldın?
Daha bir çoğu,
Cevapsız, saçma, çokça mesnetsiz soru.

Duygularım şöyle,
Derin acı, hüzün, keder,
Tabi öfke ve kin ile beraber.
Ama en şaşırtıcı olan,
Büyük Sevgim,
Hala azalmayan, yüreğimi dolduran.