Uzun upuzun yıllar vardı önümde yaşanacak,
Kelimelerin seramonosiyle bir tablo çizecektim,
Sabahlara, deniz kokuları ekecektim kahvaltıda,
Zemheri gülleri kadar bulunmaz olacaktı...
Kelimelerim zehirlendi önce, tablolar iç çekti,
Sabahlar kan çanağı, ölgün ve yitik, bakışlar donuk,
Küstüm; önce sana, sonra hayata ve kendime,
Ve işte adını koydum; bu kendime İHANET...
Bayram KARAALİ
09.02.2002
Kayıt Tarihi : 8.3.2002 03:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!