Tanımıyordum o'nu,
hiç karşıma çıkmamıştı,
herşey öyle güzeldi ki,
ta ki ihanet bana arkadan yaklaşana kadar.
Sinsice geldi,
Dostların eliyle yapıştı bana,
Yalan ve beddualarla,
Mahvetti futursuzca.
Haykırdım,
Olamaz dedim,
Ama sesimi duymalarını engelliyordu
Attıgı pis çamurlar.
İhaneti gördüm,
İş işten geçmişti gerçi gördüğümde,
Uzaklaşsın diye çırpındıkça,
O'nun esiri oldum.
Şimdi ihanetin inkikamı yönlendiriyor hayatımı,
Elbet vereceğim kararımı.
Ve her insanı vuran bu belayı
Defedeceğim lekesiz hayatımdan
Kayıt Tarihi : 29.11.2005 16:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!