Ve ihanet;
Hortladı kalktı mezarından
Ne bir tohumun yeşermesi
Ne de dölüne,
Emziğe kalkmış bir ana gibi.
Ve ihanet;
Doğruldu puşt karanlığından
Ne bir türkü sevinciyle,
Ne de umuda seslenen
bir ozan haykırışıyla.
Ve ihanet;
Kalktı yoz yatağından
Ölüm gibi.
İrin gibi..
Hain gibi...
Kayıt Tarihi : 22.5.2006 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)