İhanete Sone Şiiri - Osman Coşkun

gidilebilirtesi yüksek sevdalardan geliyorum ey yâr
arda boylarının uzaklığı yalnızlığından
çoğu zaman aklıma gelip oturduğun anlar
ahlar vahlar içindeyim ey yâr uzaklığından

kimseye eyvallahım yoktur benim
bildiğim bütün iyi yanlar başımın belası
olduğumdan farklı değil kalemim sevdasından
aynı şehirde yabancı yolların yolcusuyuz seninle
senin düşüncelerin başkasıyla sarmaş dolaş
ellerin ellerin ellerinde ey yâr utancından

aynı güneşin altında beraber ıslanma özlemi
adının yazıldığı kağıtlar karardı arsızlığından
yürüdükçe uzanan yollar aklının kısalığından
edirne'de başka yârin sarkacındasın
ben arka kapıdan inerken, sen ön kapıdan biniyorsun
hayatının baharında solgunluğun masallarından

kimseye belli etmiyorum belki
çoğu zaman, zamansız çıkıyorsun karşıma
yüzüne tokat atsam anlamazsın, suratsızlığından
güneşin iki yüzlülüğünü haykırıyorsun
çoğu zaman sahipsiz kalıyor yalanlarının devrik cümleleri
gidilebilirtesi yüksek bir sevdanın ortasındayım ey yâr

gitme diye başladığım sözlerim yarım kalmıştı
o gün sana söylediğim bütün yalanlar gerçekti aslından
suretini kaybetmiş şiirlerin hepsi sana düşman
bu iki yüzlü dava senin suratsızlığından ey yâr
ah dinletebilseydim sözümü, önüne geçebilseydim masallarının
ah yâr son sözün gitmiyor şimdi kulaklarımdan
gözümün önünde ve arkasında ne biriktirmişsem sana dair
hepsi sevdana ve sevdamıza dahil
çoğu zaman ve hemen her zaman içimin yangınları arsızlığından

verilen bütün yeminler tutuluyor hâlâ
son sevdiğim olarak kaldın ey yâr
oysaki gidilebilirtesi yüksekti sevmelerin
gidilemediyse o da şairin sevdasından

korkuların ağır aksak yankılarından
inkar edebilirtesi yüksek rakımlı gururlarda
ah yâr öyle bir yanlış yaptın ki
yapılan bütün doğrular tek kalem de silindi
şimdi sıra ben de senden öyle bir gideceğim ki
ruhun bile duymayacak ey yâr
ihanete sıfır nöbetlerin bekçisi olacaksın
üzerine hep iki beden büyük gelecek kullanılmış sevdalar

birinci el ihanetler hazırlıyorum sana, saklımdan
uzağı yakını hepsi bir olacak ey yâr
öyle bir yağmur başlayacak ki gözümdeki yaşları farketmeyeceksin
gece geçen bütün cenazelerin tabutlarında ben varım
ölmedim daha ey yâr hâlâ peşindeyim

salaklığımdan

ne münasebet
hepsi senin kitapsızlığından...