İhanet Sofrası Şiiri - Yıldıray Türk 2

Yazan ve Seslendiren: Yıldıray Türk

Tüm hakları saklıdır.

İhanet Sofrası

Ateş olmayan yerden tütüyor dumanlar
Herkes padişah olmuş, havada uçuşuyor başıboş fermanlar
Dostum deyip yüzüme gülen, sadakat treninden inenler var.
Yeise düştü sahte dostlar, derdimden kaçan dermanlar var.

Hak gitmiş, batıl zahir olmuş; zamanın ahiri mi ne?
Kalbim Habil olmuş, sevdiklerim Kabil; hançer ellerinde
Azrail gelse imtina etmem can vermekten de, korkum yaşarken ölmekten.
İçimde alevsiz yangınlar, gönlümden apansız düşen insanlar var.

Dertler derya olmuş, acımadan geliyor üstüme
Buyruk verir olmuş bacak kadar bebeler koca beylere
Hüküm vermiş hakkımda baş tacı yaptığım sultanlar
İçimde kopan fırtınalar, gözümden düşen insanlar var.

Vurulmuşum, haince yollarıma atılan pusularda
Ziyafet verir olmuş sahte dostlar ihanet sofralarında
Yolda bırakmış yoldaşlar, apansız tükenmiş aşklar.
İçimde kanayan yar, yarama tuz basan insanlar var.

Nedenler var, anlamsız sebepler; hiç yere ödenmiş bedeller
Gidenler var, içimdeki sevgileri katledip gidenler
Yıkılmış gönlümdeki hanlar, tarumar olmuş sığındığım bütün limanlar.
Eriyor gözümde bir mum gibi, güvendiğim dağlar
İçimde amansız yangınlar, kalbimde zamansız ölen insanlar var.

İçimde ölen insanlar var...